Inmersión lingüística na economía galega

A normalidade do feito lingüístico galego virá polos empresarios, chamados a "converterse nos neotrovadores do século XXI". Neste acontecemento histórico cultural está o Foro Peinador, que procurar achegar o idioma á actividade económica. E están convencidos de que xa é hora de que a língua deixe de estar unicamente nas mans dos políticos, dos ensinantes e dos escritores. "Todos xuntos supoñen unha mínima porcentaxe no PIB da comunidade", argumenta Xosé González, o presidente deste colectivo empecinado en galeguizar "pola vía da naturalidade e non pola vía do conflito".

O proceso desta conversión lingüística natural, o xurdimento dos neotrovadores da empresa, está a empezar pola etiquetaxe. E os empresarios amosan receptividade e empezan a traballar por facer de Galicia "unha marca de indentidade nun mercado cada vez máis global". "Cando llelo explicas en persoa, enténdeno perfectamente; faltaba unha reflexión máis distendida", sobre a normalidade no uso do idioma propio, explica González.

"A galeguización do empresariado é imprescindible", din no Foro Peinador

O estaleiro Vulcano utiliza na web o galego, "a lingua do traballo"

O presidente do Foro Peinador compartiu onte mesa e mantel en Ourense cunha trintena de directivos de empresas galegas punteiras en distintos sectores, gañados polo Foro para a causa da inmersión lingüística en galego dos seus produtos. E non dubidaba en amosar a súa ledicia. "A galeguización do empresariado é imprescindible, porque arredor deles están os traballadores, que son realmente o pobo".

Na xuntanza gastronómica de onte, os emprendedores non estaban sós. Canda eles, algúns dos civís membros do Foro Peinador, como o propio González, o fiscal xefe do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, Carlos Varela, e a subdirectora xeral de Política Lingüística, Cristina Rubal. Foi o preámbulo da demostración posterior, no edificio cultural da Deputación de Ourense, do seu avance.

Adegas, empresas cárnicas, a clásica Carbónicas Landeira (a de Gaseosas La Pitusa), cooperativas lácteas, empresas punteiras en alta tecnología e de alimentación. Incluso compareceron estaleiros, por moito que teñan difícil a etiquetaxe dos seus produtos: os barcos. De momento, empresas como a viguesa Factorías Vulcano S.A., que leva máis dunha década exportando os seus buques por todo o mundo, están a galeguizar a súa páxina web. "O idioma cos nosos clientes é o inglés", explica José Domínguez, director financeiro da sociedade, "pero dentro da fábrica todo o mundo fala en galego; esa é maioritariamente a lingua do traballo dende sempre, así que o que fixemos foi facer oficial o que xa viñamos practicando".

Os buques non os poden etiquetar, pero, en troques, teñen rotulada a fábrica en galego. Domínguez nega a maior. "É que eu non creo que exista conflito lingüístico en Galicia", sinala o directivo cando se lle pregunta se o seu método pode ser un xeito de evitalo.

A boa disposición do empresariado á galeguización queda clara no caso da firma ourensá Aceites Abril. Ten medio século de existencia, pero empezou hai apenas un ano a recuperar a tradición oliveira en Galicia. A segunda xeración da familia prantou hai tres anos 500 oliveiras (agora ten xa 50.000 en terreos que abranguen 25 hectáreas) que este ano darán a primeira produción. Teñen árbores na Rúa, Petín, Barbadás e Feces. Decidíronse a recuperar a esquecida tradición galega en cumprimento "da lenda portuguesa que di que a mellor oliva é a do sur de Galicia". O primeiro aceite producido aquí será, ademais, etiquetado en galego como "aceite virxe extra ecolóxico". Venderano exclusivamente en Galicia porque, segundo asegura o empresario Xosé Manuel Pérez Canal, en 1994 decidiron colocar etiquetas bilingües para o produto que exportaban. "Pero xurdiron problemas loxísticos".

O presidente do Foro Peinador amósase animado. "Se as empresas cren neste proxecto, a nosa economía galeguizarase", sostén, convencido de que é "falso" o argumento da dificultade do idioma. "Non hai máis que botarlle unha ollada ás marcas alemás das cervexas do súper, ou aos viños franceses, ou a todas as delicatessen". Xosé González agarda polo rexurdimento económico lingüístico e que os consumidores "amosen a súa preferencia polos produtos de aquí", mentres anima coa reflexión serea aos neotrovadores do XXI.