"Quen nos dese ser peza cobizada por empresas"
A irrupción de Rinoceronte Editora contribuíu a axitar as augas do campo literario galego. A editorial aparecía hai agora dous anos, en Cangas do Morrazo, co único obxectivo de publicar traducións ao galego de literatura contemporánea e facíao con O bosque dos raposos aforcados, do finés Arto Paasilinna, e con Seda, do italiano Alessandro Baricco. "A nosa vontade inicial non era traballar como editora delicatessen ou minoritaria", lembra o director editorial e tradutor Moisés Barcia, "senón encher o oco de traducións de literatura contemporánea". Non resulta menor a parte da crítica que atribúe a Rinoceronte a actual, aínda que relativa, vizosidade das versións en galego de autores nas editoras centrais.
"O que nos sobran son ideas e proxectos para facer que Rinoceronte medre", continúa Barcia, "pero o país é o que é". E malia a que o tradutor do Decamerón confesa que non quere parecer pesimista, afirma que o mercado en Galiza "non dá para medrar moito máis". "Penso que os editores adoito non falan de cifras máis que nada por vergonza", di, e degraña de memoria datos do último informe sobre a lectura en España: "Somos os penúltimos en lectura e os últimos en compra de libros". Dos volumes vendidos, apenas o 10% están en galego.
Para o editor, o perigo de concentración empresarial albíscase afastado. "Quen me dese que Rinoceronte fose unha peza cobizada polas multinacionais", ironiza, "como en Cataluña hai editoras en catalán que pertencen a grandes corporacións; aquí, polo volume económico, non é posíbel". O responsábel de Rinoceronte remata argumentando sobre as subvencións ao sector editorial: "Existen as subvencións, pero menos, proporcionalmente, que no sector lácteo ou no do automóbil".
