"Feijóo ve Galicia como unha preautonomía"

O proverbio zulú recolleuno Manuel Martínez Barreiro (Caracas, 1961) nos Cadernos do cárcere de Antonio Gramsci. "É preferíbel avanzar e morrer que retroceder e morrer", di o axioma da tribo africana co que Barreiro pechou, o xoves na biblioteca Ánxel Casal de Santiago, a presentación do seu último libro, A novísima dereita e nós (2.0 Editora). De subtítulo emprestado por un artigo de Xosé Manuel Pereiro, O bienio gris toupa, a obra do ex xefe de gabinete de Anxo Quintana e colaborador de EL PAÍS reestrutura e amplía os seus textos publicados en prensa arredor dos dous anos de Goberno de Alberto Núñez Feijóo e o PP. "O resumo do libro é 'isto vai mal pero pode ir aínda peor", sinalou con ironía o historiador Lourenzo Fernández Prieto, quen, co ensaísta Antón Baamonde, acompañou ao autor.

"Isto vai mal pero pode ir peor", resume Fernández Prieto a obra

O autor prescribe un gran acordo entre nacionalistas, PSdeG e cidadáns

"É un libro que prefería non ter escrito", comezou Manuel Barreiro, "porque é fillo dunha derrota, da derrota do cambio político que se inciou en 2005". Autodefinido como "náufrago do 1 de marzo de 2009", o analista político exerceu na vicepresidencia nacionalista da Xunta na segunda metade do mandato de Emilio Pérez Touriño. E esa posición conferiulle certa óptica privilexiada sobre o poder e o seu desenvolvemento práctico. "Eu pensaba que ás eleccións se presentaba os partidos, pero aprendín que o que venceu ao bipartito foi unha gran coalición", explicou o xoves. Na grande alianza da dereita, segundo o seu diagnóstico, non operou unicamente o PP, senón tamén "axentes empresariais, grupos sociais determinados ou a sacrosanta Voz de Galicia".

Dese xogo de forzas, finalmente adverso para o pacto entre PSdeG e BNG, emerxeu o actual equipo político que senta en San Caetano. "Núñez Feijóo ten un horizonte de Galicia como preautonomía", expuxo, "e da Xunta como un infragoberno dependente dunha autoridade central, neste caso Madrid". Para realizar a teoría, o instrumento é un partido, o Popular, que é o mesmo pero non é igual que o de Manuel Fraga. "Fraga tivo unha etapa de conservadurismo dinámico e certo proxecto de país", opinou, "pero esta nova dereita presenta unha concepción retrógrada, non só de demolición do bipartito, senón de volver a antes de Fraga".

Ao carecer dunha figura coa traxectoria histórica nas dereitas do exministro franquista e fundador de Alianza Popular, o implicitamente refundado PP galego "reúne todas a correntes conservadoras, incluída a preconstitucional": o refugallo da UCD, o que fora Coalición Galega rematerializado na trama Baltar-Deputación de Ourense, o Opus Dei conectado con Romay Beccaría -"mentor político de Feijóo"- e o extremismo neocon "de FAES e de Sarah Pallin". Para Manuel Barreiro, hai un Tea Party autóctono dentro dos populares: "O que entrará nuns días no palacio de María Pita". O futuro alcalde da Coruña, Carlos Negreira, chegou a cualificar ao militar fascista Millán Astray de "coruñés de pro, de toda la vida".

Con eses vimbios, o cesto que tece o Goberno de Alberto Núñez Feijóo divídese, ao seu ver, en dous períodos. No primeiro, o Executivo dedicouse a deconstruír o traballo anterior de socialistas e nacionalistas: fóra libros de texto gratuítos, abrogamento do decreto do galego no ensino, anulación do concurso eólico, entrada de capital privado nas infraestruturas sanitarias, anulación de axudas a colectivos sen recursos... No segundo, "nada, un baleiro de goberno". "Ou enfrontamos a inacción política do noso Goberno ou isto pode ir a peor", advertiu perante un público en que figuraba o deputado do PSdeG, Guillermo Meijón ex altos cargos do bipartito, militantes coa mesma tradición política que Barreiro -a de Esquerda Galega-, xornalistas ou profesores.

Na paisaxe gris que pinta, para os progresistas, A novísima dereitá e nós hai, con todo, fendas. "Que haxa hexemonía do PP depende máis das debilidades da oposición que do propio PP", asegurou. As eleccións municipais, ao seu ver, amosaron "que a época de gloria de Feijóo se esgota ou pode esgotarse" e no Hórreo funciona "unha boa oposición, aínda que de réplica". PSdeG e BNG ceden a creación da axenda ao Goberno da dereita e "non se comportan como o que son, partidos de goberno". A estratexia que prescribe Barreiro resulta nidia, aínda que, vistos os últimos acontecementos, afastada: un gran acordo entre o nacionalismo, o PSdeG e os cidadáns.