Reencontros e nova poesía
O regreso de Murado á narrativa, debús poéticos e os dardos de Borrazás contra o sistema literario, entre as novidades de maio
Hai apenas dous meses, o escritor Miguel Anxo Murado (Lugo, 1965) publicaba, en castelán, La segunda Intifada. Historia de la revuelta palestina, a medio camiño entre a historia e o xornalismo. Tres anos logo da súa última incursión na literatura galega, o libro de poemas Lapidario, Murado regresa co volume de relatos O soño da febre. Atravesados pola "pantasma da febre", os textos empregan estratexias oníricas ou simbólicas para tecer "unha galería de historias sorprendentes na que a atmósfera cose como un fío as diferentes narracións".
Con Trinta e dous dentes, un dos narradores máis firmes da paisaxe das letras, Xabier López López (Bergondo, 1974), ficou finalista do premio Gonzalo Torrente Ballester do ano pasado. Segundo a presentación editorial de Galaxia, a novela de López López revístese de "narrativa picaresca e de iniciación" pero traza "unha metáfora sobre a minoría de idade imposta a individuos, culturas e sociedades". Marilar Aleixandre (Madrid, 1947) reaparece nesta mesma sección Literaria de Galaxia coa terceira edición d'A compañía clandestina de contrapublicidade. Gañadora do certame Álvaro Cunqueiro en 1997, a novela de Aleixandre constrúe, arredor dunha fraude relacionada co aceite, unha historia de vinganza e reflexión sobre o real e o imaxinario. Teresa Moure reaparece nas librarías con Benquerida catástrofe. Logo da repercusión acadada por Herba Moura, premio Xerais en 2005, a profesora e escritora monfortina afonda nos procesos de realización das identidades sexuais.
O prolífico novelista Santiago Jaureguízar (Bilbao, 1965), que viña de tirar A cova das vacas mortas, volve á carga con Plastilina nos pulmóns, na renovada colección Catavento da editora Tambre. Galegos no Himalaia e a cámara de fotos de Mallory, o lendario alpinista que faleceu en 1924 cando tentaba chegar ao cimo do Everest, circulan polo libro dun Jaureguizar cadora máis inclinado a situar a acción en paraxes inéditas.
Con Derradeiras conversas co capitán Kraft, na colección Dombate de Galaxia, Oriana Méndez (Vigo, 1984) publica o seu primeiro libro de poemas. Portador de proxecto estético e ideolóxico, Derradeiras conversas... súmase a unha serie voces poéticas femininas que comezan a rachar co etiqueta "poesía de muller" tal e como se entendeu durante a pasada década. A ese obxectivo parece apuntar a contundencia de Ortigas, o debut en libro de Xiana Arias Rego (A Fonsagrada, 1983). Publicado en Espiral Maior, logo de obter o XIX Premio Nacional de Poesía Xosemaría Pérez Parallé, Ortigas arma un discurso onde o persoal é político e a escrita desvela o atroz da vida moderna.
Xosé Antón Cascudo (1975) publica igualmente o seu primeiro libro individual, Manual do misántropo. Coeditado por Espiral Maior e a Xunta de Galicia, o libro de Cascudo levou o primeiro premio GzCrea de poesía convocado pola Dirección Xeral de Xuventude. O colectivo Isto é un poema e hai xente detrás recolle os versos de Lucía Aldao, Brais González, Ledicia Costas, Alberte Momán e Verónica Martínez Delgado mencionados no mesmo concurso. O clasicismo métrico e temático de Xosé Carlos Gómez Alfaro (Ribadavia, 1949) aparece tamén en Espiral Maior, casa onde xa sacara O clamor da eclipse ou Alba plena do alén, con Mar aberto, un libro que xorde da catástrofe do Prestige.
Superado o Día das Letras e o seu excedente de biografías, ensaios interpretativos e textos de divulgación sobre a figura homenaxeada, María Mariño neste caso, o ritmo de publicación de non fición normaliza a súa cadencia. Os agudos estudos do historiador catalán Josep Fontana (Barcelona, 1931) aparecen, da man da editora Laiovento, en A construción da identidade e outros traballos de historia. Fontana trata a construción histórica das identidades, os problemas da representatividade política, os fenómenos migratorios ou a restauración da monarquía no Estado español. Sempre dende unha óptica progresista -Fontana descrébese coma "roxo"-, a obra do catalán achégase, con matices, ás perspectivas críticas de autores coma Vicenç Navarro ou Carlos Taibo.
Arte e parte conforma a primeira incursión no eido ensaístico en formato libro do narrador Xurxo Borrazás (Carballo, 1963). Arredor das vicisitudes de se dedicar á literatura en Galiza, Borrazás subtitula o volume Dos patriarcas á arte suicida.
Tu suscripción se está usando en otro dispositivo
¿Quieres añadir otro usuario a tu suscripción?
Si continúas leyendo en este dispositivo, no se podrá leer en el otro.
FlechaTu suscripción se está usando en otro dispositivo y solo puedes acceder a EL PAÍS desde un dispositivo a la vez.
Si quieres compartir tu cuenta, cambia tu suscripción a la modalidad Premium, así podrás añadir otro usuario. Cada uno accederá con su propia cuenta de email, lo que os permitirá personalizar vuestra experiencia en EL PAÍS.
En el caso de no saber quién está usando tu cuenta, te recomendamos cambiar tu contraseña aquí.
Si decides continuar compartiendo tu cuenta, este mensaje se mostrará en tu dispositivo y en el de la otra persona que está usando tu cuenta de forma indefinida, afectando a tu experiencia de lectura. Puedes consultar aquí los términos y condiciones de la suscripción digital.