_
_
_
_
PSICOFONÍAS | Luces
Columna
Artículos estrictamente de opinión que responden al estilo propio del autor. Estos textos de opinión han de basarse en datos verificados y ser respetuosos con las personas aunque se critiquen sus actos. Todas las columnas de opinión de personas ajenas a la Redacción de EL PAÍS llevarán, tras la última línea, un pie de autor —por conocido que éste sea— donde se indique el cargo, título, militancia política (en su caso) u ocupación principal, o la que esté o estuvo relacionada con el tema abordado

Rostros da memoria

Retratar corenta e cinco rostros, en elocuente branco e negro, case todos publicamente anónimos, pertencentes a represaliados e os seus parentes que sufriron persecución en Galicia despois do golpe de estado de 1936. Expoñelos xuntos (Kiosco Alfonso-A Coruña), acoubillados no silencio cheo das galerías, velaí unha das máis estremecedoras accións de recuperación da memoria histórica que podo coñecer e da autoría do fotógrafo Xurxo Lobato.

Hai algo sagrado no percorido por esta exposición que sobrepasa a beleza formal da fotografía. Algo rupestre. "Se pinto o bisonte, cazo o bisonte", o pensamento simbólico-mítico dos artistas prehistóricos. "Se retrato os rostros da memoria, gardo e honro a memoria", se cadra, o valor máis ca ritual encriptado nesta mostra. Foron, existiron, viviron, eran ou son coma ti ou coma min. Posiblemente témolos cruzado distraídamente no barullo das rúas durante décadas. Viviron o que nos tocou vivir a todos máis o peso da dignidade pola represión sufrida e os soños perdidos.

Aquí hai corenta e cinco pero son centos, milleiros de galegos e galegas que sentiron a dor da liberdade expropiada e do pensamento atrincheirado e resistente. Aguántalles a mirada e asolágate na profundidade das enrugas dos seu rostros ¿Cómo se pode dicir que hai revanchismo na recuperación da memoria republicana? A memoria é xente real, e real é a súa existencia e a súa verdade histórica.

Sempre nos canons do mellor fotoxornalismo, Lobato renuncia aquí ao seu habitual estilo individual para oficiar de chamán civil e congregar a liturxia laica de conxurar a amnesia colectiva. Conségueo, abofé que o consegue. A humildade xenerosa do retratista concédelle o protagonismo todo ao retratado. A memoria é esta colección de ollos melancólicos e intelixentes. Fermosos.

Nunca poderemos nin debemos esquecer. Non se me ocorren iniciativas máis efectivas de hixiene e xustiza históricas que esta exposición patrocinada pola Consellería de Cultura e o Concello da Coruña. A mirada entrañable e vital da memoria e de Xurxo Lobato.

Lo que más afecta es lo que sucede más cerca. Para no perderte nada, suscríbete.
SIGUE LEYENDO

Tu suscripción se está usando en otro dispositivo

¿Quieres añadir otro usuario a tu suscripción?

Si continúas leyendo en este dispositivo, no se podrá leer en el otro.

¿Por qué estás viendo esto?

Flecha

Tu suscripción se está usando en otro dispositivo y solo puedes acceder a EL PAÍS desde un dispositivo a la vez.

Si quieres compartir tu cuenta, cambia tu suscripción a la modalidad Premium, así podrás añadir otro usuario. Cada uno accederá con su propia cuenta de email, lo que os permitirá personalizar vuestra experiencia en EL PAÍS.

En el caso de no saber quién está usando tu cuenta, te recomendamos cambiar tu contraseña aquí.

Si decides continuar compartiendo tu cuenta, este mensaje se mostrará en tu dispositivo y en el de la otra persona que está usando tu cuenta de forma indefinida, afectando a tu experiencia de lectura. Puedes consultar aquí los términos y condiciones de la suscripción digital.

Archivado En

Recomendaciones EL PAÍS
Recomendaciones EL PAÍS
Recomendaciones EL PAÍS
_
_