Dos galegos de hoxe á Galicia do mañá

Galicia está viva. Ao longo de toda a súa historia, sufriu penalidades, atravesou momentos mesmo máis difíciles que o actual, e a súa luz parecía apagarse en épocas aciagas nas que o destino semellaba negro. Pero malia todo, se hoxe podemos celebrar como cada 25 de xullo o noso Día de Galicia é porque esta terra segue adiante no século XXI. E a que se debe que o noso pobo o conseguira? A resposta está nos galegos. É o esforzo da nosa xente, transmitido de xeración en xeración, o que explica a supervivencia do noso país.

Na cultura, no benestar social e na economía. En calquera eido, a enerxía dos galegos é visible e a súa man está presente en todas as grandes iniciativas que ergueron o noso país, tanto en momentos de bonanza como de dificultade. Foron galegos coma nós, con facetas e sentimentos dispares, pero xuntos, os que converteron Galicia nun país completo, dotado de impulso colectivo en todos os eidos. A súa gran achega foi esa idea de que tan eivado estaría o noso país cun sentimento reducido á mera contemplación como cun desenvolvemento social e económico no que se perdera a nosa identidade. Dalgún xeito, o comportamento dos galegos mesturou durante séculos a reflexión e a acción. Os nosos devanceiros soñaron sempre cunha Galicia que despois se esforzaron en levar á práctica.

Se cadra nunha época de tanta incerteza como a que estamos vivindo, resulta difícil imaxinar que as nosas utopías poden ser factibles, pero o certo é que ese pensamento conserva hoxe máis vixencia ca nunca. Non esquezamos que outros moitos momentos da nosa historia tamén parecían pouco propicios para a esperanza e que houbo etapas coma esta nas que case todo parecía conspirar para desistir e caer na resignación ou no derrotismo.

Cando esas circunstancias se deron, cando calquera proxecto era visto por moitos como algo inalcanzable, galegos coma nós mantiveron aceso, en medio das dificultades, o facho da fe nas posibilidades do país. Onde outros vían un destino fatal que nos empurraba ao desastre, eles foron quen de atopar elementos de esperanza.

A Galicia actual é filla das mulleres e homes que creron na súa terra cando o máis doado era deixarse levar polo desacougo. Mulleres e homes que non soamente inspiraron, animaron e protagonizaron avances de todo tipo, senón que tamén introduciron un cambio substancial de mentalidade. En lugar de quedarse no laio e mirar atrás para atopar un paraíso perdido, dan pasos cara a reflexión, compleméntana coa acción e poñen a súa ollada no futuro.

Por iso, a mellor homenaxe que podemos facer neste Día de Galicia é seguir o exemplo dos nosos devanceiros e renovar a fe en nós mesmos. Os problemas do presente non poden facernos esquecer o enorme camiño percorrido polo noso país, un legado que debemos preservar e mellorar para xeracións futuras.

Ese obxectivo de continuidade ten que presidir necesariamente a xestión das administracións públicas e preside, de feito, a xestión da Xunta de Galicia. Practicamos un galeguismo que non se conforma coa herdanza recibida dos que nos precederon, senón que se esforza por situar á nosa terra entre os pobos máis desenvolvidos e por mellorala cada día para aqueles que nos han de suceder.

“Das galegas e dos galegos de hoxe para a Galicia do mañá”, como figura en cada placa que descubrimos cando poñemos en marcha un novo servizo público ou unha nova infraestrutura. Esa frase revela que somos conscientes de que a nosa terra nin comeza nin acaba con nós. Os propietarios dela somos os galegos de cada tempo e entre as obrigas que temos os que vivimos na Galicia de hoxe está a de non minorar as posibilidades dos que virán despois.

Ese labor non é doado e supón, como podemos ver con profusión nestes momentos de dificultade, importantes esforzos por parte de todos. Pero na nosa propia existencia contemporánea podemos atopar signos de que é posible alcanzar os nosos anhelos colectivos.

Apoio este convencemento no feito de que Galicia teña posto voz, instrumentos e medidas para ordenar o seu destino, en lugar de ser suxeito pasivo na xestión das dificultades socioeconómicas do momento. Do mesmo xeito que a nosa terra sobreviviu no pasado a outros pobos, a Galicia de hoxe ten eco en España e na Unión Europea, ata o punto de que políticas establecidas aquí desde hai tres anos teñen servido de pautas no eido nacional e comunitario.

Por iso, no noso Día de Galicia, podemos mostrarnos como exemplo de que as autonomías son capaces de funcionar ben. Ter sido pioneiros en decisións como a austeridade das administracións, o control do déficit ou a estabilidade orzamentaria, ademais de servirnos para estar nunha situación de menor risco que outras comunidades, tamén demostra que as autonomías, lonxe de ser un obstáculo, poden cumprir co seu deber e ter un papel protagonista no camiño á recuperación.

Cando, pese a todas as incertezas e os esforzos do momento actual, somos capaces de investir en novos hospitais públicos, de reducir as listas de espera, de poñer a disposición dos galegos máis de 5.500 novas prazas públicas de servizos sociais, de garantir aos nosos escolares un mellor coñecemento en idiomas e en tecnoloxías, de facilitar o acceso dos cidadáns á banda larga vivan onde vivan, ou de atraer o interese internacional cara os os nosos principais sectores produtivos, estamos alimentando as nosas posibilidades pero tamén a nosa esperanza colectiva.