_
_
_
_
_
OPINIÓN DEL LECTOR
Cartas al director
Opinión de un lector sobre una información publicada por el diario o un hecho noticioso. Dirigidas al director del diario y seleccionadas y editadas por el equipo de opinión

'Gertrudis i Claudi'

Una cita muy conocida de Fr. Schleiermacher dice que un traductor oscila siempre entre un acercamiento a la lengua del lector y una aproximación al lenguaje del original. En el caso de la traducción catalana de Gertrude and Claudius, de John Updike, el traductor aduce, en defensa del peculiar lenguaje que ha utilizado, que el autor norteamericano usa una lengua 'arcaizante', y que éste es el registro que había que verter al catalán. El problema es que allí donde Updike puede resultar relativamente clásico, allí el traductor abona su lengua catalana con profusión de arcaísmos.

Un par de ejemplos. 1. Original: 'Still, my dear husband, why do I have this dread?' (pág. 201). Traducción: 'Tanmateix, benamat espòs, ¿per què no puc desempallegar-me d'aquesta paüra?' (pág. 196); 2. Original: 'Here, Gertrude, I will be the fur rug spread ahead of your naked feet. I will warm the icy bed with my buming old bones' (pág. 202). Traducción: 'Vine, Gertrudis, jo seré el tapit de pell estès davant els teus peus nus. Jo t'escalfaré el jaç geliu amb els ossos vells i ardents!' (pág. 197).

Lo que presenté como prudente hipótesis en mi artículo del 10 de mayo se convierte en ratificación a la vista del original. ¿Por qué 'icy bed' tiene que convertirse en 'jaç geliu' cuando no es otra cosa que un 'llit glaçat'?

Lo que más afecta es lo que sucede más cerca. Para no perderte nada, suscríbete.
Suscríbete

Regístrate gratis para seguir leyendo

Si tienes cuenta en EL PAÍS, puedes utilizarla para identificarte
_

Archivado En

Recomendaciones EL PAÍS
Recomendaciones EL PAÍS
Recomendaciones EL PAÍS
_
_