_
_
_
_
BOTELLA AO MAR | LUCES
Columna
Artículos estrictamente de opinión que responden al estilo propio del autor. Estos textos de opinión han de basarse en datos verificados y ser respetuosos con las personas aunque se critiquen sus actos. Todas las columnas de opinión de personas ajenas a la Redacción de EL PAÍS llevarán, tras la última línea, un pie de autor —por conocido que éste sea— donde se indique el cargo, título, militancia política (en su caso) u ocupación principal, o la que esté o estuvo relacionada con el tema abordado

Cirurxía, música e vómito

"CASE TIVEN QUE MORRER PARA COMPRENDER que envellecer non é un castigo, senón un privilexio", di unha personaxe dunha teleserie, por aí pasou un guionista intelixente.

PORQUE BEN MELLOR QUE A FILOSOFÍA é a experiencia. Nip/Tuck é unha serie común, aínda que do máis contemporánea pois trata de cirurxiáns plásticos.

CIRURXÍA PLÁSTICA, a resposta que damos á posibilidade de decidir quen queremos ser. Tamén a resposta á nosa carencia de identidade, á nosa falta de ser.

HAI CIRURXÍAS MODESTAS, case todos as facemos: peitear o cabelo para aquí ou para aló, facer a barba, depilar as pernas, pintar a cara... Modelamos o noso eu.

E SERÁ DISO QUE HAI TANTAS LOIRAS como hai e tan poucos loiros? Será enxeñería química ou será un enigma xenético? Tanto ten, o caso é andar contento, que lle preste a un (aínda que iso dependa precisamente de que lle preste aos demais).

A VIDA HUMANA SEMPRE FOI UN POUCO VIRTUAL, sempre lle puxemos un chisco de fantasía á tiranía xenética. É o mellor que temos, a imaxinación. Hoxe, abondamos na fantasía. Se cadra unha miguiña de máis.

A NOSA VIDA TRANSFÓRMASE NUN FILME ou nun videoclip. Mesmo lle temos banda sonora, cancións e músicas que son o fondo das nosas vidas.

A MÚSICA NA CABEZA, aquí está o MP3, e que ben soa o condenado.

3X2MP3: Nun paso de peóns a agardar, reparo en que de tres que agardan dous teñen as orelleiras da música. (De aquí a cen anos: todos xordos!).

SOA DISTINTA a música en cada cabeza, o máis seguro. Pois a cabeza é o instrumento que interpreta a música.

A CABEZA É A CAIXA DE RESONANCIA e tamén a fontenla da música, como se nos nacese dentro, abrollase.

MAIS, ESCOITANDO MÚSICA, VIVINDO SEMPRE NO RUÍDO, deixamos de ser. Esváese o ser.

O SER É NO SILENCIO, ou nos ruídos do mundo. Porque o ser non é civilizado. Mais quen somos? Ou mellor, que somos?

POIS VIN A FOTO DESE SEÑOR e comprendín que era eu. Ese señor que sae sempre nas miñas fotos.

RI, SEGUE A RIR. O señor Aznar que se sumou a unha guerra e agora di que, efectivamente, non había armas de destrución masiva no Irak como diciamos todos. "Me equivoqué, non lo sabía". E dío rindo. Escarállase do riso. Primeiro é palidecer oíndo e vendo iso e logo é cando vén o noxo. E o vómito.

Tu suscripción se está usando en otro dispositivo

¿Quieres añadir otro usuario a tu suscripción?

Si continúas leyendo en este dispositivo, no se podrá leer en el otro.

¿Por qué estás viendo esto?

Flecha

Tu suscripción se está usando en otro dispositivo y solo puedes acceder a EL PAÍS desde un dispositivo a la vez.

Si quieres compartir tu cuenta, cambia tu suscripción a la modalidad Premium, así podrás añadir otro usuario. Cada uno accederá con su propia cuenta de email, lo que os permitirá personalizar vuestra experiencia en EL PAÍS.

En el caso de no saber quién está usando tu cuenta, te recomendamos cambiar tu contraseña aquí.

Si decides continuar compartiendo tu cuenta, este mensaje se mostrará en tu dispositivo y en el de la otra persona que está usando tu cuenta de forma indefinida, afectando a tu experiencia de lectura. Puedes consultar aquí los términos y condiciones de la suscripción digital.

Archivado En

Recomendaciones EL PAÍS
Recomendaciones EL PAÍS
Recomendaciones EL PAÍS
_
_