O Leo: "A etiqueta está maldita"
"A etiqueta folk en Galiza está maldita", di o filólogo Leo F. Campos, inventor do proxecto de raíz punk O Leo i arremecághona!!! "Todos o odiamos un pouco pola súa débeda histórica coas demais músicas".
O Leo, que grabou A maldición dos ghusanitos con guitarra, banda de gaitas e percusión tradicional (co tamboril de caixa e a pandeireta de pratos), revisa a estética musical e política do país con trazas glam e punk. Pero é consciente de que a súa proposta remataría en folk nos arquivos de calquera web anglosaxona, como lle pasa a Micah P. Hinson sen querelo. "A música galega que se exporta aquí é o folk comercial porque só se apostou por el", di. "Máis razóns teremos aquí para rebelarnos contra ese folk ca en USA, onde Jonathan Richman e o resto de antifolkies só espernexaban contra o patrón clásico de cantautor contestatario".
Contra o interese do folk que aspira a ser vendido coa etiqueta comercial World Music -onde se estabulan a un tempo discos de Farka Touré, Enya ou Rosa Cedrón-, Fernández comparte a necesidade de recuperar "a taberna". "A música que me gusta pasa polo riff de gaita de Galicia Caníbal ou as pandeiradas de Ataque Escampe en Galicia es una mierda. Pero tamén me gustan Os Cempés ou A Roda".
Esgotada a cuestión dos xéneros, O Leo -que agora prepara Follas de Ruta, con música en formato cd-rom e os relatos de Como ser punk en Galiza- encana folk e creative commons: "A xente de A Roda escribiu no disco Falade galego que todos os temas eran populares, e iso que moitos eran seus. Agora semella que a aspiración é a contraria".
