Cirurxía, música e vómito
"CASE TIVEN QUE MORRER PARA COMPRENDER que envellecer non é un castigo, senón un privilexio", di unha personaxe dunha teleserie, por aí pasou un guionista intelixente.
PORQUE BEN MELLOR QUE A FILOSOFÍA é a experiencia. Nip/Tuck é unha serie común, aínda que do máis contemporánea pois trata de cirurxiáns plásticos.
CIRURXÍA PLÁSTICA, a resposta que damos á posibilidade de decidir quen queremos ser. Tamén a resposta á nosa carencia de identidade, á nosa falta de ser.
HAI CIRURXÍAS MODESTAS, case todos as facemos: peitear o cabelo para aquí ou para aló, facer a barba, ...
"CASE TIVEN QUE MORRER PARA COMPRENDER que envellecer non é un castigo, senón un privilexio", di unha personaxe dunha teleserie, por aí pasou un guionista intelixente.
PORQUE BEN MELLOR QUE A FILOSOFÍA é a experiencia. Nip/Tuck é unha serie común, aínda que do máis contemporánea pois trata de cirurxiáns plásticos.
CIRURXÍA PLÁSTICA, a resposta que damos á posibilidade de decidir quen queremos ser. Tamén a resposta á nosa carencia de identidade, á nosa falta de ser.
HAI CIRURXÍAS MODESTAS, case todos as facemos: peitear o cabelo para aquí ou para aló, facer a barba, depilar as pernas, pintar a cara... Modelamos o noso eu.
E SERÁ DISO QUE HAI TANTAS LOIRAS como hai e tan poucos loiros? Será enxeñería química ou será un enigma xenético? Tanto ten, o caso é andar contento, que lle preste a un (aínda que iso dependa precisamente de que lle preste aos demais).
A VIDA HUMANA SEMPRE FOI UN POUCO VIRTUAL, sempre lle puxemos un chisco de fantasía á tiranía xenética. É o mellor que temos, a imaxinación. Hoxe, abondamos na fantasía. Se cadra unha miguiña de máis.
A NOSA VIDA TRANSFÓRMASE NUN FILME ou nun videoclip. Mesmo lle temos banda sonora, cancións e músicas que son o fondo das nosas vidas.
A MÚSICA NA CABEZA, aquí está o MP3, e que ben soa o condenado.
3X2MP3: Nun paso de peóns a agardar, reparo en que de tres que agardan dous teñen as orelleiras da música. (De aquí a cen anos: todos xordos!).
SOA DISTINTA a música en cada cabeza, o máis seguro. Pois a cabeza é o instrumento que interpreta a música.
A CABEZA É A CAIXA DE RESONANCIA e tamén a fontenla da música, como se nos nacese dentro, abrollase.
MAIS, ESCOITANDO MÚSICA, VIVINDO SEMPRE NO RUÍDO, deixamos de ser. Esváese o ser.
O SER É NO SILENCIO, ou nos ruídos do mundo. Porque o ser non é civilizado. Mais quen somos? Ou mellor, que somos?
POIS VIN A FOTO DESE SEÑOR e comprendín que era eu. Ese señor que sae sempre nas miñas fotos.
RI, SEGUE A RIR. O señor Aznar que se sumou a unha guerra e agora di que, efectivamente, non había armas de destrución masiva no Irak como diciamos todos. "Me equivoqué, non lo sabía". E dío rindo. Escarállase do riso. Primeiro é palidecer oíndo e vendo iso e logo é cando vén o noxo. E o vómito.