Botella atlántica
URUGUAY, ARXENTINA...: Non sabía que podía haber alí un cacho de min. Achei alí non só mortos e vivos meus, tamén o rostro da Galiza derrotada. Sabíao, mais non se saben as cousas de vez até que non se está na súa presenza.
HAI TANTA EMOCIÓN ALÍ. Enerxía humana feita sentimentos e que dá voltas sobre sí propia, non ten para onde dirixirse.
A GALIZA DERROTADA, sí. Mais tamén a máis libre. Houbo un momento no que a historia deste país esgallouse, dividiuse en dous camiños que correron paralelos.
Até que un deles, foi estiñando e morrendo.
NON SABEREMOS A HISTORIA DO N...
URUGUAY, ARXENTINA...: Non sabía que podía haber alí un cacho de min. Achei alí non só mortos e vivos meus, tamén o rostro da Galiza derrotada. Sabíao, mais non se saben as cousas de vez até que non se está na súa presenza.
HAI TANTA EMOCIÓN ALÍ. Enerxía humana feita sentimentos e que dá voltas sobre sí propia, non ten para onde dirixirse.
A GALIZA DERROTADA, sí. Mais tamén a máis libre. Houbo un momento no que a historia deste país esgallouse, dividiuse en dous camiños que correron paralelos.
Até que un deles, foi estiñando e morrendo.
NON SABEREMOS A HISTORIA DO NOSO PAÍS, o que fomos, o que perdemos sen coñecer o traballo da xente que escapou, marchou. Se descoñecemos quen foi a nosa xente máis libre: Carlos e Pepe Velo, Gaos, Lorenzo Varela, Blanco Amor, Seoane, Cuadrado...
SE XUNTAMOS O CACHO DE NÓS que ficou aquí, na terra, co que foi parar aló, se déramos xuntado as dúas partes teriamos un país ben xeitoso.
Mais non.
CON TODO, E LOGO QUEN É ESTÁ ENTEIRO, SEN PARTIR? Hoxe, ninguén. Todos andamos partidos, escarranchados entre o lugar de onde vimos e o lugar cara onde imos, onde estamos.
CASE TODOS SOMOS TRAIDORES AO NOSO PASADO. Iso é, a nós propios.
SÓ 'HITMAN', O HEROE DUN VIDEOXOGO, LOITA POR SER. Hitman é un clon, hai outros cen como el e decide eliminar ao resto, matalos para poder ser el e ser un. Hitman, un clon, é, na fin das cousas, o home máis leal ao humano.
TAMÉN O ARTISTA ASPIRA A SER. Ante a dúbida de se existe ou non, decide transformarse nunha personaxe dunha historia para ser. A vida de artista é unha aventura, entre a covardía e a valentía do artista, para vivir un camiño heroico.
Nese camiño todo ten sentido, as valentías e as covardías.
O SUICIDIO DO ARTISTA non é cousa da súa vida persoal. Ese acto final é parte dun proxecto artístico. O proxecto artístico é unha vida de artista. E a vida de artista, un espectáculo ante o público, ante a súa comunidade ritual. Na vida dun artista todo é significativo, tanto ten que lle vexamos nós sentido ou non.
"¿QUÉ SERAFÍN DE LLAMAS BUSCO Y SOY?", recita o Lorenzo Varela a Federico García Lorca (Edicións Fundación Luis Seoane/Cadena Ser)